Ασπρογέρακας Γ.

Γεννήθηκεστη Λευκάδα. Εξελέγη Βουλευτής Κέρκυρας (επαρχία Λευκάδος) το 1885 και συμμετείχε στην Ι 'Περίοδο από 7 Απριλίου 1885 μέχρι 6 Νοεμβρίου 1886.

Βαλαωρίτης Αριστοτέλης

O Βαλαωρίτης Αριστοτέλης του Ιωάννου, γεννήθηκε στη Λευκάδα το 1824, από πατέρα ηπειρωτικής καταγωγής ή από τη Βαλαώρα Ευρυτανίας. Τις εγκύκλιες σπουδές του τις έκανε στη Λευκάδα. Σπούδασε νομικά πρώτα στην Ιόνιο Ακαδημία της Κέρκυρας και στη συνέχεια στην Ιταλία και στο Παρίσι, όπου το 1848 ανακυρήχθηκε διδάκτωρ της νομικής.

Το επάγγελμα του δικηγόρου δεν το εξάσκησε ποτέ. Αφοσιώθηκε ολοκληρωτικά στην ποίηση. Ήταν πλούσιος κι έμενε στο γραφικό νησάκι Μαδουρή.

Το 1851, σε ηλικία 25 ετών παντρεύτηκε την Ελοίζα, κόρη του λόγιου της Βενετίας Αιμιλίου Πρετεντέρη Τυπάλδου, την οποία υπεραγαπούσε μέχρι το τέλος της ζωής του. Έκτοτε παρέμεινε μόνιμα στη Λευκάδα. Μελέτησε πολύ τη γνήσια γλώσσα του λαού και την έκανε όργανο για να εκφράσει τις ιδέες του. Χρησιμοποιώντας επικολυρικό στίχο, ο Βαλαωρίτης έγραψε για τους άθλους των αγωνιστών του 1821. Τα ποιήματά του αγαπήθηκαν στην εποχή τους, αλλά εξακολουθούν να εκτιμώνται ακόμη και σήμερα. Απέκτησε τον τίτλο του εθνικού ποιητή, ως ο πρώτος που έσκυψε στις εγχώριες πηγές με την απόφαση να κάνει “ελληνική ποίηση”.

Ο Βαλαωρίτης ήταν αθλητικός τύπος και ως χαρακτήρας υπήρξε ανήσυχος, ορμητικός, οξύθυμος, πληθωρικός και ριψοκίνδυνος. Στο βάθος όμως ήταν ευαίσθητος και ρομαντικός. Γιαυτό, παράλληλα με οποιαδήποτε άλλη δραστηριότητά του, γράφει ποιήματα, ώσπου αφιερώνεται τελικά στην ποίηση.

Παράλληλα με την ποίηση επιδόθηκε και στην πολιτική.

Το 1857 εκλέγεται βουλευτής στην Ιόνιο Βουλή και αναδεικνύεται ο πιο μαχητικός και αξεπέραστος ρήτορας και αγωνιστής για την Ένωση της Επτανήσου.

Εξελέγη Βουλευτής Κέρκυρας (επαρχία Λευκάδος) το 1865 και συμμετείχε στην Α’ Περίοδο από 14 Μαΐου 1865 μέχρι 26 Ιανουαρίου 1868 και στην Β΄Περίοδο από 21 Μαρτίου 1868 μέχρι 17 Μαρτίου 1869. Τέλος αποτραβήχτηκε από την πολιτική, για να δοθεί ολοκληρωτικά στην υπόθεση της απελευθέρωσης της Ηπείρου. Έγραψε πολλά ποιήματα στα οποία διακρίνει κανείς μια πατριωτική ρωμαλεότητα, έναν ασυγκράτητο πατριωτισμό και μια αχαλίνωτη φαντασία.

Από τα έργα του, που γνώρισαν επανειλημμένες εκδόσεις από τη βιβλιοθήκη Μαρασλή, σπουδαιότερα είναι τα εξής: Στιχουργήματα, Μνημόσυνα, Κυρά Φροσύνη, Αθανάσιος Διάκος, Φωτεινός, Αστραπόγιαννος κλπ.

Γιος του ήταν ο Ιωάννης Βαλαωρίτης, ο οποίος εξελέγη Βουλευτής Λευκάδος και συμμετείχε στην Α’ Αναθεωρητική Βουλή από 8 Αυγούστου 1910 μέχρι 12 Οκτωβρίου 1910. Εγγονός του Ιωάννη Βαλαωρίτη, είναι ο ποιητής Νάνος Βαλαωρίτης και δισέγγονή του η ηθοποιός Ναταλία  Δραγούμη. Πέθανε στη Λευκάδα το 1879 από καρδιακή πάθηση.

Βαλαωρίτης Ιωάννης

Το πλήρες όνομά του ήταν, Βαλαωρίτης Ιωάννης-Παύλος-Αλέξανδρος. Ήταν γιος του ποιητή Αριστοτέλη Βαλαωρίτη. Γεννήθηκε στη Λευκάδα στις 29 Ιουνίου 1855, από τον ευγενή Αριστοτέλη Βαλαωρίτη του Ιωάννου και την Ελοΐζα, θυγατέρα του Δόκτορος Αιμιλίου Πρετεντέρη Τυπάλδου, από την Βενετία. Ολοκλήρωσε τις γυμνασιακές του σπουδές στην Κέρκυρα και γράφτηκε στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών, από την οποία αποφοίτησε το 1876. Σπούδασε στην Ευρώπη Οικονομικές Επιστήμες και άσκησε το επάγγελμα του δικηγόρου στη Λευκάδα μέχρι το 1882 και στη συνέχεια ήρθε στην Αθήνα για να αναλάβει γενικός γραμματέας των Σιδηροδρόμων Θεσσαλίας. Το 1890 προσλήφθηκε στην Εθνική Τράπεζα της Ελλάδος ως διευθυντής του Τμήματος «Γραφείου». Στις 20 Ιανουαρίου 1911, στην Έκτακτη Γενική Συνέλευση, εκλέγεται διοικητής της Εθνικής Τράπεζας προκειμένου να διαδεχθεί τον Στ. Στρέιτ, ο οποίος είχε αποχωρήσει για λόγους υγείας. Συνέγραψε αξιόλογες νομικές μελέτες και την ιστορία της Εθνικής Τράπεζας. Συνέβαλε αποφασιστικά στην ίδρυση και ανάπτυξη πολλών ελληνικών σιδηροδρόμων και άλλων συγκοινωνιακών εταιρειών, με σημαντική δράση σε όλο το φάσμα των κοινωνικών δραστηριοτήτων κατά τη διάρκεια της ζωής του. Η μεγαλύτερη προσφορά του υπήρξε η συμβολή του στην οικονομική και νομισματική εξυγίανση της Ελλάδας, όπως και η σύναψη των εξωτερικών δανείων που εξασφάλισαν τα οικονομικά μέσα για την επιτυχή διεξαγωγή των Βαλκανικών πολέμων. Η διοίκηση του Ιωάννη Βαλαωρίτη υπήρξε καθοριστική για την αναδιοργάνωση, την ανάπτυξη και την ισχυροποίηση της Εθνικής Τράπεζας, ενώ ο ίδιος ο Επτανήσιος ευπατρίδης συνέβαλε αποφασιστικά στον γενικότερο εκσυγχρονισμό των μεταφορών και στην οικονομική και νομισματική εξυγίανση της χώρας πριν από τη μεγάλη βαλκανική σύρραξη. Οι νόμοι ΓΧΜΑ’ και ΓΧΜΒ’ του 1910, που έλυσαν το χρόνιο νομισματικό μας πρόβλημα και η επιτυχημένη παρέμβασή του στην εξασφάλιση σημαντικών εξωτερικών κρατικών δανείων, μπορούν να πιστωθούν σχεδόν αποκλειστικά στη δράση του. Στη συνέχεια έθεσε ανεπιφύλακτα στη διάθεση του κράτους όλη την οικονομική δύναμη της Τράπεζας, προκειμένου η Ελλάδα να διαθέτει όλα τα απαραίτητα οικονομικά μέσα για την επιτυχή αντιμετώπιση των Βαλκανικών πολέμων οι οποίοι και εξελίχθηκαν νικηφόροι. Για την προσφορά αυτή, ο Βασιλεύς Κωνσταντίνος του απηύθυνε τις ευχαριστίες του και την ευγνωμοσύνη του Έθνους. Εξελέγη Βουλευτής Κέρκυρας (επαρχία Λευκάδος) το 1910 και συμμετείχε στην Α’ Αναθεωρητική Βουλή από 8 Αυγούστου 1910 μέχρι 12 Οκτωβρίου 1910. Επανεξελέγη Βουλευτής Κέρκυρας (επαρχία Λευκάδος) το 1927. Είχε επιβλητικό παράστημα, έτρεφε γενειάδα και παντρεύτηκε την Ζωή Μουρούζη, με την οποία απέκτησε τρία παιδιά: τον Ντίνο, την Ελένη και τον Αριστοτέλη Βαλαωρίτη, τέως υπουργό Οικονομικών. Απεβίωσε πρόωρα στις 16 Μαρτίου 1914, όταν λόγω θαλασσοταραχής βυθίστηκε το πλοίο στο οποίο επέβαινε, έξω από το λιμάνι του Πειραιά, ενώ ήταν Διοικητής της Εθνικής Τράπεζας.

Πηγές: Εθνική Τράπεζα της Ελλάδος 1841-2006 Ιστορικό Χρονολόγιο, Ιστορικό Αρχείο Εθνικής Τράπεζας της Ελλάδος,  Αθήνα 2007.

Βαλαωρίτης Ξενοφών

Ήταν αδελφός του μεγάλου μας ποιητή Αριστοτέλη Βαλαωρίτη, ιππότης, τζέντλεμαν και γενναίος.

Εξελέγη Βουλευτής Κέρκυρας (επαρχία Λευκάδος) το 1875 το 1879 και το 1881, έχοντας όμως κακές εντυπώσεις από την πολιτική, δεν έθεσε άλλη φορά υποψηφιότητα.

Το γεγονός ότι παρέμεινε στη Λευκάδα για όλη του τη ζωή, αν και είχε τα μέσα να ζήσει αλλού, είναι μία ένδειξη της ιπποτικής του ψυχής.

Βαλαωρίτης Σπύρος του Ευσταθίου

Γεννήθηκε στη Λευκάδα το 1815 και είχε πλούσια πολιτική δράση. Μετά τις εγκύκλιες σπουδές του μετέβη στο Παρίσι, όπου αναγορεύτηκε νομοδιδάκτωρ. Ακολούθως εξελέγη βουλευτής της Ιονίου Βουλής και στη συνέχεια Γερουσιαστής, όπου παρέμεινε μέχρι το 1864. Διακρίθηκε στις συνεδριάσεις της Γερουσίας, ήταν επιεικής και ευθύς στη διαχείριση του κράτους. Μετά την Ένωση εξελέγη Πληρεξούσιος Λευκάδας και συμμετείχε στην Β΄Εθνοσυνέλευση, όπου στη συζήτηση αν έπρεπε να ιδρυθεί Γερουσία, ήταν ο μόνος που εψήφισε υπέρ αυτής. Είχε πνεύμα δραστήριο και αξιοπρεπή συμπεριφορά. Σχετίστηκε με τον Σπόνεκ, τον κηδεμόνα του Βασιλέως Γεωργίου, αλλά και με τους επισημότερους Έλληνες πολιτικούς. Ο βασιλιάς Γεώργιος του χάρισε την εύνοιά του για τις άριστες συμβουλές του. Το 1864 έγινε υπουργός Εξωτερικών και Οικονομικών. Το 1866, όταν η κατάσταση ήταν κρίσιμη λόγω της ληστείας των λόρδων στον Μαραθώνα, έγινε πάλι υπουργός Εξωτερικών. Διαχειρίστηκε την κρίση με υπευθυνότητα και κατάφερε να μετριάσει την οργή της Αγγλίας κατά της Ελλάδος. Αντιπροσώπευσε τον Βασιλέα Γεώργιο στην Κοπεγχάγη, στο γάμο της αδελφής του με τον διάδοχο της Ρωσίας. Χρημάτισε πρέσβυς στην Αγγλία και στο Βέλγιο. Μετά την Ένωση εξελέγη Βουλευτής Κέρκυρας (επαρχία Λευκάδος) το 1868 και συμμετείχε στην Β΄Περίοδο από 21 Μαρτίου 1868 μέχρι 17 Μαρτίου 1869. Επανεξελέγη διαδοχικά το 1869 και συμμετείχε στην Γ΄ Περίοδο από 16 Μαΐου 1869 μέχρι 28 Δεκεμβρίου 1871, το 1872 και συμμετείχε στην Δ’ Περίοδο από 26 Φεβρουαρίου 1872 μέχρι 29 Νοεμβρίου 1872, το 1873 και συμμετείχε στην Ε’ Περίοδο από 27 Ιανουαρίου 1873 μέχρι 26 Απριλίου 1874, το 1879 και συμμετείχε στην Η’ Περίοδο από 23 Σεπτεμβρίου 1879 μέχρι 22 Οκτωβρίου 1881 και τέλος το 1881 που συμμετείχε στην Θ΄Περίοδο από 20 Δεκεμβρίου 1881 μέχρι 11 Φεβρουαρίου 1885.

Βαλαωρίτης Σπυρίδων του Περικλέους

Γεννήθηκε στη Λευκάδα. Εξελέγη Βουλευτής Κέρκυρας (επαρχία Λευκάδος) το 1915 και συμμετείχε στην Κ’ Περίοδο και συμμετείχε στην Κ’ Περίοδο από 31 Μαΐου 1915 μέχρι 29 Οκτωβρίου 1915 και από 12 Ιουλίου 1917 μέχρι 10 Σεπτεμβρίου 1920 και το 1920 όπου συμμετείχε στην Γ’ Εθνοσυνέλευση από 1 Νοεμβρίου 1920 μέχρι 21 Σεπτεμβρίου 1922.

Βαλαωρίτης Σ. Περικλής

Ήταν γιος του επίσης βουλευτή Σπύρου Βαλαωρίτη. Γεννήθηκε το 1865 στη Λευκάδα. Εξελέγη Βουλευτής Κερκύρας (επαρχία Λευκάδος) το 1890 και συμμετείχε στην ΙΒ’ Περίοδο από 14/10/1890 μέχρι 12/03/1892. Επανεξελέγη το 1892 και συμμετείχε στην ΙΓ’ Περίοδο από 03/05/1892 μέχρι 20/02/1895, το 1899 και το 1910. Απεβίωσε ατην Αθήνα το 1926

Βερροιώτης Ευστάθιος

Γεννήθηκε ίσως το 1860 στη Λευκάδα και φοίτησε στο ελληνικό σχολείο από το 1868 ως το 1872. Μετά από 5 χρόνια γράφτηκε στην Α 'τάξη του Γυμνασίου το 1877-78 σε ηλικία 17 ετών.

Το 1887 πήρε πτυχίο Ιατρικής και εγκαταστάθηκε ως γιατρός στην Καρυά Λευκάδας.

Εξελέγη Βουλευτής Κέρκυρας (επαρχία Λευκάδος) Το 1910 συμμετείχε ΣΤΗΝ ΚΑΙ ΑΑναθεωρητική Βουλή

Βλαντής Σπυρίδων του Ανδρέου

Ο Σπυρίδων Α. Βλαντής ήταν γιος του λόγιου, νομικού και πολιτικού Ανδρέα Βλαντή και γεννήθηκε στη Λευκάδα το 1855. Σπούδασε τα εγκύκλια μαθήματα στη Σχολή των Ιωαννίνων και μετά φοίτησε στο τμήμα νομικής στο Πανεπιστήμιο της Πίζας, όπου ανακυρήχθηκε Διδάκτωρ του Δικαίου. Εξελέγη Βουλευτής Κέρκυρας (επαρχία Λευκάδος) το 1910 και συμμτείχε στην Β΄Αναθεωρητική Βουλή από 28 Νοεμβρίου 1910 μέχρι 20 Δεκεμβρίου 1911.

Έγραψε πολλά βιβλία στα ελληνικά και στα γαλλικά, όπως: “Η Λευκάς υπό τους Φράγκους, Ενετούς και τους Τούρκους” εν Λευκάδι (1902), και την σημαντική εργασία στα γαλλικά για την εκατονταετηρίδα του Ναπολεόντιου Κώδικα με τον τίτλο “Memoire sur les modifications dans le code Ionien”. Επίσης έγραψε και μία σειρά μονογραφιών: “Δράσεις του Ιωάννου Καποδιστρίου εν Λευκάδι (εν Αθηναις 1914), “Οι Γάλλοι εν Λευκάδι” (1797-1798), “Λόγος εκφωνηθείς εν τω Μητροπολιτικώ Ναώ, μετά το υπέρ αναπαύσεως της ψυχής Ιωάννου Α. Βαλαωρίτου” (εν Αθήναις 1914), “Η νήσος Λευκάς και αι πόλεις αυτής Νήρικος, Λευκάς, Αγία Μαύρα, Αμαξική (εν Αθήναις 1915) “Το φρούριον της Λευκάδος και οι εν αυτώ ναοί του Παντοκράτορος και της Αγίας Μαύρας (1901), που δημοσιεύθηκε σε συνέχειες στην τοπική εφημερίδα “Ώρα”, “Εθνική Δράσις του Ιωάννου Ζαμπελίου και βιογραφία Αθαν. Ψαλλιδά” (εν Αθήναις....).  Ο Σπυρίδων Βλαντής ήταν εγγονός της Χρυσούλας Καλκάνη-Πετριτσοπούλου και προσέφερε τις υπηρεσίες του στη Φιλαρμονική ως μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου, ισόβιος επίτιμος πρόεδρος και γενναιόδωρος δωρητής. Απεβίωσε το 1939.

Ζαβερδινός Αντ. Ευάγγελος

Γεννήθηκε στη Λευκάδα.  Εξελέγη Βουλευτής Κέρκυρας (επαρχία Λευκάδος) το 1874 και συμμετείχε στην ΣΤ' Περίοδο από 23 Ιουνίου 1874 μέχρι τις 19 Μαΐου 1875.

Καλκάνης Φ. Άγγελος

Γεννήθηκε το 1824 στη Λευκάδα. Ήταν γιος του Φίλιππου Καλκάνη και της Χρυσούλας Χαλικιοπούλου (αδελφής του κερκυραίου συνθέτη Νικόλαου Χαλικιόπουλου Μάντζαρου). Η μητέρα του ήταν ένα από τα ιδρυτικά μέλη της Φιλαρμονικής Λευκάδος.

Σπούδασε στην Πάδοβα της Ιταλίας φιλοσοφία και φιλολογία. Παντρεύτηκε την κόρη του Άγγλου στρατηγού του μηχανικού Δάστον, αρχηγού των αγγλικών δυνάμεων κατοχής στα Επτάνησα.

Εξελέγη Βουλευτής Κέρκυρας το 1873 και συμμετείχε στην Ε΄Περίοδο από 27 Ιανουαρίου 1873 και την ΙΔ’ Περίοδο από 16 Απριλίου 1895 μέχρι 9 Δεκεμβρίου 1898 (α και β σύνοδοι).

Έγραψε ποιήματα και θεατρικά έργα κυρίως πατριωτικού περιεχομένου. Αμάμεσα σε αυτά, “Ο Λάμπρος”, “Ο γέρων κληρικός και ο νέος αρματωλός”, “Ποιήματα διάφορα”, το δράμα “Τα δακρύβρεκτα άνθη”, “Εθνικός στεναγμός”, “Η κυρά Βασιλικιά”, η τραγωδία “Οι μάρτυρες του Σουλίου”, το δράμα “Αικατερίνη Μαυρομιχάλη” κ. ά.

Απεβίωσε το 1899.

Καλκάνης Κωνσταντίνος

Γεννήθηκε στη Λευκάδα το 1881 και σπούδασε νομικά. Ήταν δικηγόρος και διορίστηκε Πρωτοδίκης στη Λευκάδα, θέση από την οποία παραιτήθηκε το 1917, ανοίγοντας γραφείο στην Αθήνα. Εξελέγη επανειλημμένα Βουλευτής Κέρκυρας (επαρχία Λευκάδος), το  1927 με το κόμμα του Μεταξά, το 1932 με το κόμμα του Τσαλδάρη, ενώ το 1933 και το 1936 με το κόμμα του Θεοτόκη. Λόγω της διάκρισής και της εξειδικευσής του στα νομικά, ήταν αρμόδιος για την επεξεργασία νομοσχεδίων. Επανεξελέγη βουλευτής το 1946, το 1950 και το 1956. Διετέλεσε υπουργός ως Γενικός Διοικητής Ηπείρου το 1934, υπουργός Εσωτερικών το 1946 και υπουργός Δημόσιας Τάξης το 1946-1947. Σαν Λευκάδιος πολιτικός, πρωτοστάτησε σε μία σειρά κοινωφελών έργων, όπως η διάνοιξη δρόμων και η εκβάθυνση του λιμανιού της Βασιλικής.

Απεβίωσε το 1961.

Καλκάνης Μάρκος

Γεννήθηκε στην Λευκάδα. Εξελέγη Βουλευτής Κέρκυρας (επαρχία Λευκάδος) το 1872 και συμμετείχε στην Δ΄Περίοδο από 26 Φεβρουαρίου 1872 μέχρι 29 Νοεμβρίου 187.

Κατηφόρης Κωνσταντίνος

Γεννήθηκε στη Λευκάδα. Εξελέγη Βουλευτής Κέρκυρας (επαρχία Λευκάδος) το 1910 και συμμετείχε στην Β’ Διπλή Αναθεωρητική βουλή, από 28 Νοεμβρίου 1910 μέχρι 20 Δεκεμβρίου 1911. Επανεξελέγη το 1946 και συμμετείχε στην Δ΄Αναθεωρητική Βουλή από 31 Μαρτίου 1946 μέχρι 8 Ιανουαρίου 1950.

Μανωλίτσης Πάνος

Ο Πάνος Μανωλίτσης που γεννήθηκε στο χωριό Αλέξανδρος της Λευκάδας στις 22 Μαρτίου 1854, πολιτεύτηκε στη Λευκάδα.

Εξελέγη Βουλευτής Κέρκυρας (επαρχία Λευκάδος), στις εκλογές που έγιναν στις 28 Νοεμβρίου 1910. Όμως, καταχωρείται σε αυτή την έρευνα για τους κερκυραίους βουλευτές, γιατί η Κέρκυρα ήταν τότε μία από τις 19 εκλογικές περιφέρειες της χώρας, στην οποία ανήκε ως επαρχία η Λευκάδα.

Σε ηλικία 18-20 ετών κατατάσσεται στο στρατό ξηράς ως εθελοντής και το 1883, έχοντας το βαθμό του Μόνιμου Λοχία εισέρχεται κατόπιν εισαγωγικών εξετάσεων στο “σχολείο των Υπαξιωματικών”. Μετά τριετή φοίτηση, το 1886, ονομάζεται Ανθυπολοχαγός Πεζικού και τοποθετείται στο 4ο Σύνταγμα Πεζικού που έδρευε στο Βόλο. Με την πάροδο των χρόνων προάγεται στους επόμενους βαθμούς χωρίς δυσμένεια, συμμετέχοντας ταυτόχρονα στα πολεμικά δρώμενα της εποχής αλλά και στις εσωτερικές ανώμαλες καταστάσεις που συχνά - πυκνά ξέσπαγαν στην μικρή τότε ελληνική πολιτεία.Έλαβε μέρος στον ατυχή Ελληνοτουρκικό πόλεμο του 1897,τους βαλκανικούς πολέμους 1912-1913 καθώς επίσης και στον Α΄ παγκόσμιο πόλεμο το 1916. Αποστρατεύτηκε με το βαθμό του συνταγματάρχη το 1918(;).

Το 1910 πολιτεύτηκε στη Λευκάδα και εξελέγη βουλευτής του νησιού, στη “Διπλή Αναθεωρητική Βουλή”, ενώ ήταν εν ενεργεία αξιωματικός έχοντας το βαθμό του ταγματάρχη, (κάτι που επιτρεπόταν τότε από το Σύνταγμα του 1864).

Την 8η Ιανουαρίου 1911 εισέρχεται στο Ελληνικό Κοινοβούλιο και ορκίζεται Βουλευτής. Μαζί του στα έδρανα της Βουλής κάθονται πολλοί γνωστοί και

αξιόλογοι άνδρες της εποχής, όπως ο Ελευθέριος Βενιζέλος, ο Εμμανουήλ Μπενάκης, ο Φωκίων Νέγρης, ο Αλέξανδρος Παπαναστασίου, ο Λορέντζος Μαβίλης, ο Γεώργιος Αβέρωφ και πολλοί άλλοι.

Σαν Βουλευτής ο Πάνος Μανωλίτσης δεν ξέχασε την ιδιαίτερη πατρίδα του την Λευκάδα και τα χιλιάδες προβλήματα που αντιμετώπιζαν οι συμπατριώτες του Λευκαδίτες. Κατά την διάρκεια της θητείας του και με δικές του πρωτοβουλίες, έγιναν στη Λευκάδα πολλά έργα κύρια των οποίων ήταν, η ανέγερση των Δημοτικών Σχολείων Αλεξάνδρου, Εγκλουβής, Σύβρου και Κατωχωρίου, διανοίχτηκε ο δρόμος Λαζαράτων-Αλεξάνδρου, το όρος των (Σ)κάρων από εθνικό έγινε – προς όφελος των συγχωριανών του- κοινοτικό, ξεκίνησε τις προεργασίες για την σύσταση του ΤΑΟΛ και πολλά άλλα.

Μετά το πέρας της στρατιωτικής και πολιτικής του καριέρας, εγκαταστάθηκε για 7-8 χρόνια περίπου, στο πατρικό του σπίτι στον Αλέξανδρο Λευκάδος.

Στη συνέχεια, περί το 1925 έφυγε για την πόλη της Λευκάδας, όπου και παρέμεινε μέχρι το θάνατό του το 1931. Κηδεύτηκε στον Άγιο Δημήτριο στον Αλέξανδρο, χωρίς ποτέ να κάνει οικογένεια.

Μαχαιράς Γεώργιος του Κωνσταντίνου

Ο Γεώργιος Μαχαιράς γεννήθηκε στη Λευκάδα το 1845. Ήταν μεγαλέμπορος και Δήμαρχος επί μία επταετία, τιμημένος το 1926 με τον Χρυσό Σταυρό του Σωτήρος. Πρώτη του σύζυγος ήταν η Χρυσούλα Βικτωρία Τζώρτζη Καλκάνη. Ένας από τους γιούς του ήταν ο ιστορικός της Λευκάδας Κωνσταντίνος Μαχαιράς (1882-1967). Εξελέγη Βουλευτής Κέρκυρας (επαρχία Λευκάδος) το 1875 και συμμετείχε στην Ζ΄Περίοδο από 18 Ιουλίου 1875 μέχρι 17 Ιουλίου 1879. Διετέλεσε επίσης για μεγάλο χρονικό διάστημα πρόεδρος της Φιλαρμονικής και ήταν γενναιόδωρος δωρητής της. Ήταν παθιασμένος φιλόμουσος, έπαιζε διάφορα μουσικά όργανα, ενώ συχνά διηύθυνε και την ορχήστρα. Ο σπουδαίος αρχιμουσικός κόμης Αντώνιος Καπνίσης του αφιέρωσε το 1883 τον “Ύμνον πρωτότυπον δια Κλειδοκύμβαλον, “Ο Θρίαμβος”, με την ευκαιρία της επανεκλογής του ως δήμαρχος Λευκάδας, ενώ για τη θερμή του υποστήριξη στη Φιλαρμονική, ο αρχιμουσικός Ουμπέρτο Πέργκολα του αφιέρωσε το 1895 τη σύνθεση του “Εμβατήριον Νίκης”, με την αφιέρωση: “Τω αξιοτίμω κυρίω Γεωργίω Μαχαιρά, Δημάρχω Λευκάδος”. Απεβίωσε το 1926.

Μπογδάνος Πάνος

Γεννήθηκε στη Λευκάδα και εξελέγη Βουλευτής Κέρκυρας (επαρχία Λευκάδος) το 1881 και συμμετείχε στην Θ΄Περίοδο από 20 Δεκεμβρίου 1881 μέχρι 11 Φεβρουαρίου 1885. Επανεξελέγη το 1895 και συμμετείχε στην ΙΔ’ Περίοδο από 16 Απριλίου 1895 μέχρι 9 Δεκεμβρίου 1898.

Σέρβος Γεράσιμος

Ο Γεράσιμος Σέρβος ήταν γιος του ευγενή Σπυρίδωνος Σέρβου, που κατά την εξέγερση των αγροτών του 1819 είχε συλληφθεί από τους Άγγλους, ως συνυπεύθυνος για την εξέγερση και είχε οδηγηθεί σε εικονική εκτέλεση (Κ. Μαχαιρά: “Λευκάς και Λευκάδιοι επί Αγγλικής προστασίας, σελ. 56-57). Όταν γεννήθηκε ο Γεράσιμος Σέρβος το 1819, ήταν λίγο μετά την εξέγερση των αγροτών, όπως πιστοποιεί η πράξη της βάπτισής του στις 30 Νοεμβρίου 1819.

Ο Γεράσιμος Σέρβος φοίτησε στο γυμνάσιο Λευκάδας και το όνομά του βρίσκεται ανάμεσα σε εκείνους στην Γενική Επιτροπή Κέρκυρας που ήταν εντεταλμένοι για επιβράβευση, “δια την άκραν επιμέλειαν, ευπείθειαν και χρηστοήθειαν”. Στη συνέχεια σπούδασε νομικά στην Ιόνιο Ακαδημία της Κέρκυρας. Μετά την αποφοίτησή του επιστρέφει στην Λευκάδα, όπου το 1851 ήταν καθηγητής της ιταλικής στο γυμνάσιο Λευκάδος.

Το 1857 εξελέγη για πρώτη φορά βουλευτής της Ιονίου Βουλής και ήταν εξαρχής με την παράταξη των “ενωτικών”. Εξελέγετο συνεχώς βουλευτής της Ιονίου Βουλής μέχρι το 1864. Αργότερα συμμετείχε και στο ελληνικό κοινοβούλιο και εξελέγη Βουλευτής Κέρκυρας (επαρχία Λευκάδος) διαδοχικά το 1865, το 1868, το 1869, το 1872, το 1874, το 1875 όπου τοποθετήθηκε υπουργός Ναυτικών, το 1892 και το 1895. Κέρδισε συνολικά οχτώ εκλογικές αναμετρήσεις, δύο (2) της Ιονίου Βουλής και έξι (6) της Βουλής των Ελλήνων, ρεκόρ σε εκλογικές νίκες στην παρούσα έρευνα. Απεβίωσε στις 15 Μαΐου 1900.

Σκιαδαρέσης Αναστάσιος

Γεννήθηκε το 1877 στην πόλη της Λευκάδος. Ήταν ποιητής, μεταφραστής και πολιτικός. Σπούδασε νομικά στο Πανεπιστήμιο της Νεάπολης στην Ιταλία.

Ασχολήθηκε έντονα με την πολιτική και εκλέχθηκε τέσσερις φορές Βουλευτής.

Εξελέγη Βουλευτής Κέρκυρας (επαρχία Λευκάδος) το 1910 και συμμετείχε στην Β’ Διπλή Αναθεωρητική Βουλή από 28 Νοεμβριου 1910 μέχρι 20 Δεκεμβρίου 1911. Επανεξελέγη το 1915 και συμμετείχε στην Κ’ Περίοδο (από 31 Μαΐου 1915 μέχρι 29 Οκτωβρίου 1915) και από 12 Ιουλίου 1917 μέχρι 10 Σεπτεμβρίου 1920), στην ΚΑ’ Περίοδο (από 6 Δεκεμβρίου 1915 μέχρι 30 Ιουνίου 1917) και το 1920 όπου συμμετείχε στην Γ΄Εθνοσυνέλευση (από 1 Νοεμβρίου 1920 μέχρι 21 Σεπτεμβρίου 1922).

Ουσιαστική του απασχόληση υπήρξε η διακονία των γραμμάτων και ιδιαίτερα της ποίησης. Τύπωσε τις συλλογές “Τραγούδια” το 1904 και “Πάει πια” το 1934. Λιγότερο γνωστά στους σύγχρονους παραμένουν τα σατυρικά του ποιήματα που τα δημοσίευσε σε διάφορα έντυπα ή έκτακτα μονόφυλλα της εποχής του, για να κααυτηριάσει τους πολιτικούς του αντιπάλους. Πέρα όμως από το καθαρά λογοτεχνικό του έργο, σημαντικότερες παραμένουν οι μεταφράσεις του από την αρχαία ελληνική και λατινικπη φιλολογία, τους Ευρωπαίους λυρικούς (Χάϊνε, Λαμαρτίνος, Βερλαίν, Ταγκόρ, Ερεδιά) και από την παγκόσμια λογοτεχνία γενικότερα. Σε ένα γράμμα του ο Κωστής Παλαμάς χαρακτηρίζει τον Σκιαδαρέση “άριστο” μεταφραστή. Το μεγαλύτερο μέρος του έργου του, παραμένει ανέκδοτο. Απεβίωσε το 1941 στην Αθήνα.

Σολδάτος Γεράσιμος

Γεννήθηκε στη Λευκάδα. Εξελέγη Βουλευτής Κέρκυρας (επαρχία Λευκάδος) το 1923

και συμμετείχε στην Δ΄ Εθνοσυνέλευση από 16 Δεκεμβρίου 1923 μέχρι 30 Σεπτεμβρίου 1925.

Σταματόπουλος Αλέξανδρος

Γεννήθηκε στη Λευκάδα και εξελέγη Βουλευτής Κέρκυρας (επαρχία Λευκάδος) το 1865 και συμμετείχε στην Α΄Περίοδο από 14 Μαΐου 1865 μέχρι 26 Ιανουαριου 1868. Επανεξελέγη το 1869, όπου συμμετείχε στην Γ’ Περίοδο από 16 Μαΐου 1869 μέχρι 28 Δεκεμβρίου 1871.

Στεφανίτσης Π. Γεώργιος

Γεννήθηκε στη Λευκάδα και ήταν δικηγόρος. Εξελέγη Βουλευτής Κέρκυρας (επαρχία Λευκάδος) το 1874 και συμμετείχε στην ΣΤ’ Περίοδο από 23 Ιουνίου 1874 μέχρι 19 Μαΐου 1875. Ήταν μεταφραστής νομικών εκδόσεων. Μετάφρασε στα ελληνικά το σύγγραμμα του Ιταλού Νομοδιδασκάλου I. D. Romaniozzi, “Περί του αποδεικνύειν μετά βεβαιότητος”, τοι οποίο εξεδόδη “εκ της τυπογραφίας της κυβερνήσεως, εν Κερκύρα το 1844”.

Τσαρλαμπάς Αλ. Μάρκος

Γεννήθηκε στη Λευκάδα το 1803. Ασχολήθηκε με τα πολιτικά δρώμενα της Λευκάδας από το 1923 μέχρι το 1932. Ανήκε στο Φιλελεύθερο κόμμα και εξελέγη Βουλευτής Κέρκυρας (επαρχία Λευκάδος) το 1923 ως τέταρτος βουλευτής της εκλογικής περιφέρειας, παρ’ όλη την αντίδραση των άλλων πολιτικών παραγόντων της Λευκάδος και συμμετείχε στην Δ’ Εθνοσυνέλευση από 16 Δεκεμβρίου 1923 μέχρι 30 Σεπτεμβρίου 1925. Επανεξελέγη το 1928 και συμμετείχε στην Β’ Περίοδο από 19 Αυγούστου 1928 μέχρι 18 Αυγούστου 1932. Φυλακίστηκε και εξορίστηκε στη διάρκεια του εθνικού διχασμού. Διετέλεσε Πρόξενος της Γαλλίας από το 1935 μέχρι το θάνατό του.

Η δράση του υπήρξε γόνιμος για τη Λευκάδα, καθώς επί των ημερών του ιδρύθηκε στη Λευκάδα το Ταμείο Πρόνοιας Ελαιοπαραγωγής Λευκάδος, το Ταμείο Κοινωφελών Έργων Λευκάδος,. Ενίσχυσε οικονομικά τη Φιλαρμονική Λευκάδος. Ίδρυσε ακόμη ειδικό επαρχιακό ταμείο οδοποιίας, γεωργική σχολή στην Καρυά, αγροκήπια στην Οδηγήτρια και στον Πασά. Άρχισε την κατασκευή του νέου διδακτηρίου αρρενοθηλέων στην πόλη και έδωσε πολλούς κλήρους σε Λευκαδίτες αγρότες στην περιοχή “Πούντα” του Άκτιου, μετά την απαλλοτρίωσή της. Ασχολήθηκε ερασιτεχνικά με την ποίηση. Λυρικά και σατυρικά του ποιήηματα, δημοσίευσε στην “Ηπειρωτική Φλόγα” ,πολιτικη τοπική εφημερίδα που έβγαζε ο ίδιος κατά περιόδους. Απεβίωσε το 1964.

Τσαρλαμπάς Ευάγγελος του Θεοδώρου

Γεννήθηκε στη Λευκάδα το 1818 και φοίτησε στο γυμνάσιο Λευκάδος και ήταν συμμαθητής με τον Γεράσιμο Σέρβο.  Στα πιστοποιητικά σπουδών του 1837-1839, αναγράφονταν “υιός νομοθέτου” (Π. Ροντογιάννη: Η παιδεία στη Λευκάδα (ανέκδοστη). Πολιτεύτηκε με το κόμμα του Δηλιγιάννη και εξελέγη βουλευτής Κέρκυρας (επαρχία Λευκάδος) στις εκλογές του 1885 και διετέλεσε Πρόεδρος της Βουλής και από τη θητεία του στη θέση αυτή, προέρχεται και η ανέκδοτη εγκύκλιός του προς τον διευθυντή τη Βουλής, με την οποία συνιστούσε, “... ο Διευθυντής της Βουλής παρακαλείται να μην αγοράζει χαρτί και φακέλους πολυτελείας, αλλά να προτιμά τους φθηνότερους. Να δείχνει φειδώ στη διαχείριση των εκτάκτων δαπανών και να μην επιτρέπει στους υπαλλήλους της Βουλής να κάνουν χρήση ενσφράγιστων φακέλων για την προσωπική τους αλληλογραφία”. Επανεξελέγη βουλευτής το 1887, το 1890, το 1895 και το 1899. Αποσύρθηκε το 1910 από την πολιτική και άφησε πολιτικό διάδοχό του τον ανιψιό του Θεόδωρο Καρβελά Τσαρλαμπά, ο οποίος όμως δεν ασχολήθκε ιδιαίτερα με την πολιτική. Αγαπούσε πολύ τη Λευκάδα και έδειξε έμπρακτα την αγάπη του με μία σειρά δημοσίων έργων, όπως ο δρόμος Λευκάδας – Σύβου – Βασιλικής, το λιμάνι Βασιλικής, οι φυλακές και ο δρόμος  Λευκάδας – Κουζούμπεη – Τσουκαλάδες. Στη διάρκεια της βουλευτικής του θητείας, άρχισε η λειτουργία των αποθηκών σταφίδας στη Βασιλική. Πρώτος στη Λευκάδα κατέβασε την αγγλική σημαία και ύψωσε τη σημαία της Ένωσης στο φρούριο Λευκάδας. O Ευάγγελος Τσαρλαμπάς, καταχωρείται στην έρευνα αυτή, με τους κερκυραίους βουλευτές. Παρόλο που η καταγωγή του ήταν από τη Λευκάδα, όπου και εξελέγετο βουλευτής, καθώς η Λευκάδα τη συγκεκριμένη περίοδο ανήκε στο Νομό Κέρκυρας.

Τσαρλαμπάς Θεόδωρος του Ευαγγέλου

Γεννήθηκε στη Λευκάδα. Εξελέγη Βουλευτής Kέρκυρας (επαρχία Λευκάδος) το 1910 και συμμετείχε στην Α΄Διπλή Αναθεωρητικλη βουλή, από 8 Αυγούστου 1910 μέχρι 12 Οκτωβριου 1910.

Φίλιππας Γεράσιμος του Σπυρίδωνος

Γεννήθηκε στη Λευκάδα το 1852 από τον Σπύρο Φίλιππα και την Ελένη θυγατέρα Ανδρέου Καλύβα. Εξελέγη Βουλευτής Κέρκυρας (επαρχία Λευκάδος) το 1899 και συμμετείχε στην ΙΕ’ Περίοδο από 7 Φεβρουαρίου 1899 μέχρι 19 Σεπτεμβρίου 1902.

Φίλιππας ή Πανάγος Πέτρος

Ο Πέτρος Φίλιππας ή Πανάγος, γεννήθηκε στην Λευκάδα το 1859 και ήταν γιατρός. Είχε εγκατασταθεί στους Σφακιώτες, όπου ασκούσε το ιατρικό του επάγγελμα. Η φορά των πραγμάτων στη Λευκάδα τον ωθούσε στην πολιτική σκηνή, όπου όμως υπήρξε σοβαρή αντίδραση αφενός από άλλους πολιτικούς παράγοντες της πόλης, αφετέρου από τον τύπο και ιδιαιτέρως τον “Παρατηρητή”. Αλλά η δημοτικότητα και η αποφασιστικότητα του Φίλιππα, υπερίσχυσαν σε συνεργασία με τον Βουλευτή Περικλή Βαλαωρίτη.

Ήταν το αγαπημένο παιδί των τριών Δήμων (Καρυάς – Σφακιωτών – Εξανθείας), από τους οποίους  ως υποψήφιος ελάμβανε όλους τους ψήφους.

Εξελέγη Βουλευτής Κέρκυρας (επαρχία Λευκάδος) το 1905 και συμμετείχε στην ΙΖ΄Περίοδο από 20 Φεβρουαρίου 1905 μέχρι 1 Φεβρουαρίου 1906 και στην ΙΗ’ Περίοδο από 26 Μαρτίου 1906 μέχρι 25 Μαρτίου 1910, ενώ εξελέγη Βουλευτής και στις εκλογές του 1912 και συμμετείχε στην ΙΘ’ Περίοδο από 11 Μαρτίου 1912 μέχρι 18 Απριλίου 1815.

Ο Λευκάδιος βουλευτής Γεώργιος Σκληρός, ο οποίος δεν συμπεριλαμβάνεται στην παρούσα έρευνα γιατί εξελέγη το 1902 και το 1905, (τότε που η Λευκάδα δεν ήταν επαρχία του Νομού Κέρκυρας), άνοιξε το δρόμο για τους αγώνες υπέρ των αγροτών και βρήκε τον άξιο σύμμαχο και συνεχιστή, στο πρόσωπο του Πέτρου Φίλιππα Πανάγου. Έργα του Φίλιππα είναι το Cartomieno, ένας νόμος με τον οποίο απαλλάχθηκαν οι Λευκαδίτες αγρότες από τις κατασχέσεις των επίπλων και σκευών των σπιτιών τους. Πρωτοστάτησε στην αναβάθμιση της αγροτικής οικονομίας, ιδρύοντας το 1915 τον Αγροτικό Συνεταιρισμό (Τ.Α.Ο.Λ. Ταμείο Αμύνης Οινοπαραγωγών Λευκάδος), που με τη σειρά του βοήθησε τους αγρότες του νησιού να απαλλαγούν από τους τοκογλύφους της εποχής.

Το άγαλμά του στην κεντρική Πλατεία του Αγίου Μηνά, τιμά τους Λευκαδίτες. Απεβίωσε στις 9 Νοεμβρίου 1935.

Χαλκιάς Ιωάννης του Σ.

Εξελέγη Βουλευτής κέρκυρας (επαρχία Λευκάδος) το 1873 και συμμετείχε στην Ε΄Περίοδο της Βουλής από 27 Ιανουαρίου 1873 μέχρι 26 Απριλίου 1874.