ΒΟΥΛΗ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ, η κιβωτός των πληροφοριών!
Για να πραγματοποιηθεί η έρευνα “Η συμβολή της Κέρκυρας στον
Κοινοβουλευτισμό” και να συγκεντρωθούν οι απαραίτητες πληροφορίες για όλους
τους Κερκυραίους βουλευτές, απευθυνθήκαμε στη Βουλή των Ελλήνων, στην
οποία όπως πάντα, βρήκαμε κατανόηση και “ανοιχτή πρόσβαση” στα αρχεία της.
Κατά πάγια τακτική, η Βουλή των Ελλήνων, εξυπηρετεί άμεσα όλους τους
ερευνητές, ιστορικούς, δημοσιογράφους, δίνοντάς τους το πολύτιμο αρχειακό
υλικό που φυλάσσεται σαν “κόρη οφθαλμών” στην πολυτιμότερη κιβωτό της
γνώσης. Όλα τα δρώμενα είναι αρχειοθετημένα, χωρίς κενά χρόνου. Η
καταχώρηση των βουλευτών είναι μία διαρκής ιστορική ενέργεια, που αρχίζει
από το 1822 –ένα χρόνο μετά την επανάσταση του 1821- και φθάνει μέχρι τις
μέρες μας, οδεύοντας στο μέλλον με ατέρμονες εγγραφές. Το Μητρώο
βουλευτών, είναι αποθηκευμένο σε δύο αρχεία:
• Από το 1822 μέχρι το 1935 και από το 1929 μέχρι το 1974, σε αρχεία .pdf
χωρίς δυνατότητα εύκολης επεξεργασίας.
• Από το 1974 μέχρι σήμερα, με online δεδομένα.
Το μητρώο Βουλευτών της περιόδου από το 1822 μέχρι το 1935 και από το 1929
μέχρι το 1974 είναι ψηφιοποιημένα σε αρχεία .pdf με σκαναρισμένες σελίδες, ενώ
το τρίτο από το 1974 μέχρι σήμερα είναι ψηφιοποιημένο online σε .xls πίνακες.
Όλα τα αρχεία έχουν οδηγίες και επεξηγήσεις προς τους ερευνητές, ενώ όλοι οι
ερευνητές έχουν ελεύθερη ηλεκτρονική πρόσβαση στα εξειδικευμένα στελέχη
της Βουλής των Ελλήνων. Οφείλουμε να ευχαριστήσουμε το εκάστοτε προσωπικό
της υπηρεσία Μητρώου βουλευτών της Βουλής, για την αποθήκευση τόσου
αρχειακού υλικού με τη γραφομηχανή, χωρίς τις δυνατότητες της πληροφορικής.
Ας δούμε δύο σπάνιες εγγραφές...
• 1η Ιανουαρίου 1822: Το πρώτο πρακτικό της Βουλής των Ελλήνων
Σηματοδοτώντας την έναρξη των εργασιών του κοινοβουλευτικού έργου, ο
πρώτος πίνακας που διατίθεται στην πρώτη σελίδα, αφορά την Α΄Εθνοσυνέλευση
που έγινε την 1η Ιανουαρίου 1822 στην Επίδαυρο υπό την Προεδρία του Αλ.
Μαυροκορδάτου. Εξήντα πληρεξούσιοι συνήλθαν και ψήφισαν το πρώτο
προσωρινό πολίτευμα της Ελλάδος. Από την Α΄Εθνοσυνέλευση σταχυολογούμε
πέντε γνωστά ονόματα πληρεξουσίων, όπως ο Παλαιών Πατρών Γερμανός, ο
Πανούτζος Νοταράς, ο Αλ. Μαυροκορδάτος, ο Άνθιμος Γαζής, ο Ιωάννης
κωλέττης κ.α.
• Ψήφος στους Έλληνες του εξωτερικού
Στην πρόοδο του χρόνου, συναντούμε το εύρος της εκλογικής βάσης, που
ξεπερνούσε το στενά γεωγραφικά όρια της τότε Ελλάδος και έδινε δικαίωμα
ψήφου στους απανταχού Έλληνες. Τα εκλογικά κέντρα στήθηκαν, όχι μόνο για
τους Έλληνες τους εσωτερικού, αλλά και στα κέντρα του εξωτερικού, όπου οι
Έλληνες είχαν συστήσει παροικίες.
Διαβάζουμε ανάμεσα στα εκατοντάδες εκλογικά κέντρα:
-Λαρίσης & Βόλου (υπηκόων)
-Προξενική περιφέρεια Καΐρου
-Πανεπιστημίου Όθωνος
-Προξενική περιφέρεια Ιασίου
-Προξενική περιφέρεια Αλεξανδρείας και Δαμιατίου
-Προξενική περιφέρεια Κρήτης
-Προξενική περιφέρεια Ηπείρου
-Προξενική περιφέρεια Θεσσαλονίκης
-Προξενική περιφέρεια Οδησσού
-Ιονίων (σωματείου)
-Των εν Λονδίνω υπηκόων
-Προξενική περιφέρεια Βυρηττού
-Προξενική περιφέρεια Σμύρνης
-Προξενική περιφέρεια Σάμου
-Θρακοβουλγάρων (σωματείου)
-Προξενική περιφέρεια Μασσαλίας (υπηκόων)
-Των εν Λιβόρνω παρευρισκομένων
-Των εν Λίβερπουλ υπηκόων
-Προξενική περιφέρεια Μεσσήνης (Σικελίας)
-Προξενική περιφέρεια Βιτωλίων
-Προξενική περιφέρεια Κωνσταντινουπόλεως
-Προξενική περιφέρεια Αδριανουπόλεως
-Γενικόν Προξενείον Λονδίνου
-Των εν Τεργέστη και Βενετία υπηκόων.
• Μαθήματα Δημοκρατίας
Όλοι οι Έλληνες βουλευτές συμμετείχαν στις ψηφοφορίες της Βουλής, με
ειδικούς όρους που εξυπηρετούσαν τη διαφάνεια του θεσμού της δημοκρατίας,
που είναι άγνωστοι στα σημερινά πολιτικά δρώμενα. Το ήθος των βουλευτών
ήταν σε υψηλό επίπεδο, ενώ υπήρχαν οι μεγάλοι ευργέτες και οι ευπατρίδες
βουλευτές, που ανάλωσαν την περιουσία τους προς όφελος της εκλογικής τους
περιφέρειας, τότε που η εκλογή στο αξίωμα του βουλευτή, περιποιούσε ιδιαιτέρα
τιμή. Η ψήφος κάθε βουλευτού έμενε κρυφή “στο απυρόβλητον”, καθώς όλες οι
ψηφοφορίες ήταν μυστικές και εγένοντο με “σφαιρίδιον”. Με εποπτεία του
εκάστοτε προεδρείου της βουλής, πριν από την κάθε ψηφοφορία οι βουλευτές
ελάμβαναν δύο “σφαιρίδια” (μπαλάκια), ένα λευκό και ένα μαύρο. Το λευκό
μετρούσε θετική ψήφο και το μαύρο αρνητική ψήφο. Εννοείται πως δεν υπήρχε
κομματική πειθαρχία, τουλάχιστον φανερά δημοσιοποιημένη.
